Filozofia małej biżuterii

Ludzie pokochali biżuterię, odkąd chodzili po tej planecie. Najwcześniejsze znaleziska biżuterii pochodzą z epoki kamienia. Gdy tylko ludzie nauczyli się pracować z metalami, zaczęli wytwarzać skomplikowane łańcuszki i pierścienie, a czasem ozdabiać je pięknymi kamieniami.

Fascynacja biżuterią wydaje się być częścią naszej istoty, która obudziła się wraz z naszą świadomością. Biżuteria może coś w nas dotknąć.

Ponieważ biżuteria jest emocjonalna. Biżuteria jest w stanie wyrazić piękno. I ma bardzo duchowy składnik.

Rozdając biżuterię, możemy symbolicznie przekazać nasze kochające emocje komuś innemu. Czy to mężczyzna kobiety (kobiet) jeden HerzHerz Serce niesie miłość i mówi kim jesteśmy. Czytaj więcej ... daje. Czy to prezent przyjaźni, czy wyraz matczynej miłości.

Gdy odbiorca nosi biżuterię, potwierdza swoje przywiązanie do drugiego człowieka i jednocześnie wyprowadza go w świat.

Za pomocą biżuterii możemy również przekazać emocje światu zewnętrznemu w bardzo subtelny sposób, w ten sposób, że biżuterię, którą zakładamy pokazuje, co jest dla nas ważne lub kim jesteśmy.

Biżuteria, którą nosimy, może mieć również dla nas szczególne znaczenie i przypominać nam o czymś pięknym za każdym razem, gdy go czujemy lub patrzymy.

Być może dzisiaj straciliśmy trochę świadomości tego, jak ważne dla naszego dobrego samopoczucia jest piękno w życiu.

Świat bez czegoś pięknego byłby całkowicie nie do życia, a właściwie jest to zdolność wyjątkowych ludzi do znalezienia czegoś pięknego nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Ponieważ tam jest. Wszędzie. Na śmietniku znajdziesz również kwiat, a każde wielkie nieszczęście już niesie iskrę cudownego nowego początku.

Rozpoznanie tego piękna, które tkwi w istnieniu, jest wyrazem miłości i mądrości – które wszyscy nosimy głęboko w sobie. Dlatego lubimy tworzyć piękne rzeczy, dlatego lubimy upiększać świat i dlatego od razu czujemy się lepiej, nawet w największym smutku, gdy widzimy coś pięknego, co porusza nasze serce.

Biżuteria to coś, co uważamy za racjonalne – a nie „potrzebę”. Nie zapewnia nam przetrwania. A jednak w najdawniejszych czasach ludzie zaczęli wytwarzać biżuterię z tych samych materiałów, których potrzebowali do polowania, jedzenia lub prowadzenia wojny.

Ponieważ nie mamy tylko jednego ciała z jego potrzebami. Ale mamy też duszę, która w niczym jej nie ustępuje.

Biżuteria niesie ze sobą możliwość niewielkiego połączenia tych dwóch części. I to niezależnie od tego, czy jesteś tym, który go tworzy, kto go rozdaje – czy też go nosi.

Jedno nie mogłoby istnieć bez drugiego.